ناگفتههای سینماگری که خودکشی کرد | پشت پرده ماجرای خشونت و دیکتاتوری پدرش در خانه
تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۷۷۷۴۳
به گزارش همشهری آنلاین، محدثه واعظیپور کارشناس و روزنامهنگار سینمایی همزمان با عرضه اینترنتی مستند «رنج زیر پوست» به کارگردانی محسن جعفریراد در یادداشتی به ویژگیهای این مستند پرداخت.
متن این یادداشت با عنوان «رادیوگرافی یک خانواده» به شرح زیر است؛
محسن جعفریراد در مستند «رنج زیر پوست» به واسطه کالبدشکافی یک مسئله شخصی، در قامت فیلمسازی جسور ظاهر میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در گفتار متن پایانی، راوی به مادرش ادای احترام میکند که فرشته زندگیش بوده و تلویحا، از داوری درباره پدرش که در این روایت پر آب چشم و هولناک، گاهی شیطان و گاه مردی مبادی آداب و اجتماعی به نظر رسیده، پرهیز میکند.
پایان بندی فیلم، ما را به یاد کلیشه معروف و آشنای «شیطان و فرشته» میاندازد اما «رنج زیر پوست» با هوشمندی کارگردانش از این کلیشه فراتر رفته و پیچیدگیهای شخصیتی مردی را به تصویر کشیده، که حتی وقتی مقابل دوربین است، میتوان درباره ماهیت عملکرد او در خانواده و خشونتی که قربانیان دربارهاش صحبت میکنند، تردید کرد.
جعفریرادِ جوان، بیآنکه از روایت این موضوع خاص، حساس و شنیدنی، ذوق زده شود، همچون یک راوی-جستجوگر، به دنبال ریشههای خانوادگی خود و بزرگ ترین بحران زندگیش (رابطه با پدرش) میپردازد. در مسیر این کشف، تماشاگر با راوی همراه شده و زوایای مختلف این زندگی و رابطه همسر و فرزندان با مردی را درک میکند که دو وجه شخصیتی متفاوت دارد.
فیلم، ساختاری یک دست دارد. شخصیتهای اصلی (مادر و پدر) را به موقع و به اندازه معرفی کرده و از طریق شخصیتهای فرعی (محسن، خواهرها و برادرهایش) پازل روایت را کامل میکند. تصاویری که او از مواقع خاص زندگی دارد، (مادر را با بارانی خود از حبس خانگی نجات داده و زیر باران شدید به خانه خالهاش میبرد، نماهایی از دقایق آخر زندگی پدر، تصاویری از مرگ مادر و ...) به فیلم سندیت و غنا داده، حتی در نماهای مشترک با پدر، که احتمالا بدون توجه به کارکرد غایی این تصاویر (تبدیل شدن به یک مستند) فیلمبرداری شده، محسنِ بازیگوش، احساساتی و باهوش، میکوشد رازهایی تازه از روابط پدر با خانوادهاش کشف و ثبت کند. رازهایی که از زوال قدرت یک دیکتاتور خسته به آخر خط رسیده، حکایت دارد.
مستند «رنج زیر پوست» قصه یک خانواده نیست، نقد خشونت خانگی و فراتر از آن، نقد قدرت مطلق است. آنچه در جوامع سنتی پررنگ و ریشهای به چشم میخورد.
در مستند «فیلم ناتمام برای دخترم سمیه» (مرتضی پایهشناس) راوی، به این نکته اشاره میکند: «فیلمهای خانوادگی چیزهای باارزشی هستند، هر چه از عمرشان میگذرد، باارزشتر میشوند. به خصوص برای آدمهایی که سرگذشت عجیبی داشته باشند...» محسن در «رنج زیر پوست» سرنوشتی غریب و خاص داشته، همان طور که مصطفی و سمیه در «فیلمی ناتمام...». در «رنج زیر پوست» فیلمهای خانوادگی اگر تا مدتی پیش تنها شاهد و گواه یک تراژدی خانوادگی و نشان دهنده استعداد فیلمسازی جعفریراد بودند، حالا و پس از درگذشت او کاملکننده تصویر فیلمساز جوان مرگ شدهای هستند که زندگی پرتلاطمی داشته و البته فرصت این را یافته تا این زندگی را ثبت کند.
در «رنج زیر پوست» به همت یکی از قربانیان (محسن) و به کمک فیلمهای خانوادگی، رازهای بزرگی فاش میشوند، رازهایی درباره زنان و کودکانی که در چارچوب یک خانه، به مسلخ میروند و همه آنها به اندازه مادر محسن، خوش اقبال نیستند که حتی پس از ترک این دنیا، صدایشان به گوش کسی برسد.
کد خبر 735756 منبع: مهر برچسبها بازیگران سینما و تلویزیون ایران سینمای مستند سینمای ایرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: بازیگران سینما و تلویزیون ایران سینمای مستند سینمای ایران رنج زیر پوست جعفری راد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۷۷۷۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) این زن زندگی خود را وقف گربهها کرد
فرارو- نورهان کاناتار زن ۶۵ ساله که در منطقه کازان شهر آنکارا زندگی میکند، طبقه همکف و باغ خانه خود را به خانه گربههای خیابانی تبدیل کرده است.
به گزارش فرارو، مادر سه فرزند، از خانهاش در مرکز شهر به خانهای دو طبقه که در کازان خریده نقل مکان کرد تا فضای زندگی بزرگتری برای گربههایش فراهم کند. حالا او یک طبقه از خانه مستقل خود را به خانهای برای گربههای ولگرد تبدیل کرد.
خانم نورهان در زمستان از ۶۰ گربه در طبقه همکف خانه اش نگهداری میکرد و پس از گرم شدن هوا در نقاطی از باغ خانه از آنها مراقبت میکند.
این زن که زندگی خود را وقف گربهها کرده و ۱۲ سال است برای آنها مادر بوده است، گفت که زمانی از حیوانات میترسید، اما پس از اینکه گربههایی برای او از استانبول آوردند بر ترس خود غلبه کرد و در خانه خود را به روی گربههای خیابانی باز کرد.
وی با بیان اینکه با افزایش تعداد گربهها باغ و یک طبقه از خانهای را که در کازان خریده بود را برای نگهداری آنها اختصاص داده، گفت: بیش از ۱۰۰ گربه وجود داشت، من گربههای زیادی را به فرزندی پذیرفتم. من به تنهایی از آنها مراقبت میکنم.
نورهان با بیان اینکه روز خود را با غذا دادن به گربه هایش و دادن دارو به گربههای بیمار شروع میکند، خاطرنشان کرد که با اطلاعاتی که از دامپزشکان به دست آورده تقریباً به یک تکنسین دامپزشکی تبدیل شده است.
وی با بیان اینکه همسرش مخارج گربهها را بر عهده گرفته است، افزود: من صفحهای به نام «گربههای خاله نورهان» در شبکههای اجتماعی ایجاد کرده ام.
این زن ۶۵ ساله با بیان اینکه مدتبی به بیماری پارکینسون مبتلا بوده گفت: گربهها در دوران بیماری برای من بسیار خوب بودند.
نورهان با بیان اینکه گربههای مردهاش را در زمین خالی پشت خانهاش دفن کرده است، گفت: خیلی غمگین هستم، خیلی گریه میکنم، یکی از آنها اخیرا مرده است، خیلی ناراحتم، خدا کمکمان کند، مردم باید درس بگیرند. مردن خیلی سخت است.